یک فیلم یک زندگی

بررسی فیلم و سریال به زبان ساده

زندگی ادمها مثل یک فیلم میمونه یک سکانس یک کات یا یک دیالوگ باعث میشه یک فیلم به اثری موفق و به یادماندنی مبدل بشه یا برعکس ممکنه به یک فیلم ناامید کننده تبدیل بشه
یک کارگردان یا بازیگر با انتخاب درست خودش میتونه یک اثر ماندگار رو در کارنامه هنری خودش ثبت کنه
تنها چیزی که تو فیلم ها و زندگی واقعی ادمها یکسان اینه که که نمیشه یک اشتباه رو درست کرد یا عوضش کرد فقط باید با این اشتباه زندگی کرد باهاش کنار بیایم و از این اشتباه درس بگیریم
تو این وبلاگ میخوام نکات مثبت و تاثیر گذاری که از فیلم ها و سریال یاد میگیرم رو با دیگران با اشتراک بذارم شاید تجربه خوبی برای دیگران باشه
چه در زندگی چه در انتخاب یک فیلم.
چرا که می تونه یک نفر رو از دیدن یک فیلم بد منصرف کنم یا شاید راهنمایی باشه برای انتخاب یک مسیر درست
وقت و ثانیه ها خیلی ارزشمند هستند و نباید به راحتی هدر بروند
تنها فرق یک فیلم و زندگی ادمها اینه که لحظات فراموش نشدنی زندگیمون موزیک متن نداره

ایا کتاب سبز Green Book بهترین فیلم سال بود ؟

شنبه, ۱۱ اسفند ۱۳۹۷، ۰۱:۰۱ ق.ظ





برای خوب بودن یک فیلم میشه معیارهای زیادی رو نام برد و با نگرش و دیدگاه های مختلفی در این زمینه نظر داد

البته و به طور کلی همیشه یک ویژگی به تنهایی ضامن خوب بودن نیست اما چند ویژگی ضامن موفقیته یک فیلمه

بعضی از فیلم توانایی این رو دارند که حال ببینده رو خوب کنند و دقایق لذت بخشی و بوجود بیاورند

 کتاب سیز این قدرت رو داره و به خوبی از عهدش بر میاد این فیلم ویژگی های مثبت خیلی خوبی داره

 که باعث میشه با یک فیلم خوب و ارزشمند طرف باشیم باز ی های عالی و استادانه،کارگردانی در خور توجه 

موسیقی متن جذا و فیلم بردای چشم نواز از نکات قابل توجه این فیلمه .

کارگردانی پیتر فورلی خیلی یکدست و استادانه بود داستان فیلم هم کشش و گیرایی خیلی خوبی داره

به راحتی شما رو تحت تاثیر قرار میده و باعث میشه که برای دیدن فیلم اشتباق و هیجان داشته باشید

فیلم هم با زوایه دید متفاوتی به قضیه نژآدپرستی نگاه می کنه نیازی به شکنجه های کشنده نیست

 همین نکته باعث شده این فیلم جایزه اسکار بهترین فیلم رو به دست بیاره و بهترین فیلم سال بشه

بزرگترین و متماتر ترین ویژگی این فیلم که به نظر به کلی نادیده گرفته شد و بهش بهاد داده نمیشه 

این ویژگی بازی دلنشین و به یادماندنی ویگو مورتنسن در نقش تونی لیپه که برگ برنده این فیلمه

اگر بازی و پرستیژ ویگو مورتنسن رو از این فیلم بگیریم این فیلم به یک پازل ناقص تبدیل میشه 

که تمام پازل رو ناقص می کنه بازی نقش مکمل ماهرشا علی کمرنگ میشه و جذابیت فیلم کاهش پیدا می کنه

شخصیتی که دیدگاه عام پسند و تا حدودی نژادپرستانه داره اما مجبوره این دیدگاه رو نقض کنه

و تکامل پیدا کنه این پیشرفت جز دیدن افرادی بدتر از خودش بوجود نمیاد شخصیت تونی لیپ 

به وساطه حضور همسرش در محدوده خاکستری قرار می گیره و به سمت نژادپرستی کشنده سوق پیدا نمی کنه

تونی به خاطر مشکلات مالی قبول می کنه در نقش بانسر " بادیگارد" دان شرلی نوازنده معروف رو همراهی کنه

تضاد شخصیتی بین دو تیپ مخالف،تونی ادم عامی با یک شخص عصا قورت داده و افاده ای باعث میشه

فیلم در فضاهای کمدی قرار بگیره اما این باعث نمیشه که موضوع اصلی که نژادپرستی بوده،نادیده گرفته بشه

رشد شخصیت تونی از جایی شروع میشه که  می بینه دان شرلی ادم با ارزشیه با استعدادیه مورد احترامه

ولی این احترام فقط در ظاهر نشون داده میشه ادعا  فرهنگ و متمدن بودن شخصیت های سفیدپوست فقط

زمانی وجود داره که دان شرلی در حال نواختن پیانو قرار داره ولی بدون پیانو یک ادم سیاه پوسته که ارزشی چندانی نداره

در صورتی که این رفتار برای دان عادی شده ولی برای تونی غیر قابل درک نیست

حضور ماهرشا علی در نقش یک ادم عصا قورت داده و با ادا و اطواری که فقط در وجود سفیدپوستان دیده شده باعث میشه

شخصیت دان شرلی رو به خوبی به نمایش بذاره و برای به بلوغ رسیدن این شخصیت تلاش زیادی انجام میده

اوج این هنر رو هنگام پیانو زدن دان شرلی دید علی طوری پیانو میزنه که ناخوداگاه حس می کنید با یک نوازدنده پیانوی

چیره دست و حرفه ای سر و کار دارید و  بازیگر واقعا یک نوازنده پیانو درجه یکه و این هنر جزیی از خلاقیت وجودی خودشه

ترکیب ویگو مورتنسن و ماهرشا علی یکی از درخشان ترین تیم بازیگری رو در سال گذشته به وجود میاره

خیلی خوب با هم جفت و جور شدن و فضای های بازیگری زیادی برای هم بوجود میارند که باعث دیده شدن هر دوی اونا میشه

اما نکته ای که در این فیلم برای من خیلی جالب بود روشی بود که نویسنده و کارگردان برای نمایش رفتار نژاد پرستانه ارائه میده

اگر فیلمی مثل دوزاده سال بردگی استیو مک کوئین سعی داشته با سکانس های غیر انسانی مثل شکنجه اسیب های جسمی رو نشون بده

نابودی یک انسان رو به نمایش بذاره پیتر فورلی پا رو فراتر میذاره با استفاده استادانه از داستان و شغل شخصیت اصلی اسیب های روحی 

نژادپرستانه رو نشون میده سکانس هایی مثل استفاده از دستشویی های جداگانه،رستوران ها و هتل مخصوص افراد رنگین پوست

قانون Sundown Town باعث میشه شکنجه روحی رو نشون بده و خردشدن شخصیت درونی یک انسان رو نشون بده

انسانی که از روحی و وانی در هم شکسته است ویران شده و غرورش رو به بردگی کشیدن

این نوع شکنجه از داغ و مارک گذاشتن،شلاق زدن و بردگی کشنده تر و غیر انسانی تر می تونه باشه

یک نوع قتل نفس بدون هیچ گونه ردی که قاتل هیچ وقت به دست قانون گرفتار نخواهد شد

شکنجه جسمی به مرور زمان قابل تحمل شده و به دست فراموشی سپرده میشه عادت میشه ولی اسیب های روحی رو

به راحتینمیشه فراموش کرد  با اون کنار اومد این اسیب تاثیر خودش رو گذاشته و شخص رو شکنجه ابدی می کنه 

بدون هیچ گونه داغی انسان رو به بردگی می کشونه چرا که غرور یک انسان رو  به نابودی کشانده

حرکات و رفتار دان شرلی میتونه بر اثر رخ دادن رفتاری این شکلی بوده باشه به یک درجه بی حسی رسیده 

که باعث شده تحت تاثیر هیچ حرکت جدیدی قرار نگیره در صورتی که این رفتار برای تونی  تازه است و نمی تونه واکنش نشون نده

علاوه بر فیلمنامه خیلی خوب فیلم دیالوگ های سنگین و حساب شده شخصیت ها،حرف فیلم و کارگردان رو رساتر می کنند

بار داستانی فیلم رو بیشتر با احساس ببینده درک میشه کارگردان سعی کرده احساس هم ذات پنداری رو در ببینده زنده کنه

اینکار به خوبی در طول فیلم به کار گرفته شده و ببینده به عنوان تصمیم گیرنده نهایی در مورد کارکترها قضاوت می کنه

موقع دیدن این فیلم به حدی تحت تاثیر و غرق در بازی ویگو مورتنسن و ماهرشا علی،همراه با درام گیرای کتاب سبز قرار می گیرید

 که گذشت زمان رو فراموش می کنید چنان در حال و حوای فیلم غرق شده که تا به خودتون اومدید می بیند که فیلم رو به انتهاست

کمتر فیلمی این ویژگی رو داره حس رضایت و خرسندی رو به شما منتقل می کنه 

هنوز نمی تونم قبول کنم بازی استادانه ویگو مورتنسن مور قبول برگزارکنندگان جایزه اسکار قرار نگرفته

کتاب سبز یکی از بهترین فیلم های ساله حرف های زیادی برای گفتن داره نسبت به تمام فیلم هایی که نامزد

جایزه اسکار شدن شایسته تره حداقل امسال جزء بهرتین فیلم های سال قرار داره

ولی برای ماندگاری در ذهن سینما دوستان این توانایی رو نداره

 فیلم های بزرگتر از این فیلم وجود داره که با گذشت زمان تحت تاثیر قرار نمی گیرند

زمان گزندی به ابهت این نوع فیلم ها نمی رسونه و با گذشت زمان معروف تر هم می شوند

اما فکر می کنم گذشت زمان اثر فیلم رو کم می کنه ولی بازی های شخصیت های اصلی ماندگار تره

سال گذشته اسکار فیلم Three Billboards Outside Ebbing, Missouri رو نادیده گرفت و جایزه رو به فیلم شکل اب داد

متاسفانه امسال هم بازی خوب ویگو مورتنسن نادیده گرفته شده و به یغما میره

امتیازی که به این فیلم می تونم بدم امتیازی بین هشت و نه قرار داره دیدن این فیلم به همه دوستان پیشنهاد میشه

موسقی خوب،داستان و بازی های جذاب،کارگردانی و تدوین هنرمندانه رو در این فیلم خواهید کرد


برنده سه جایزه اسکار :

Best Motion Picture of the Year

بهترین فیلم سال

Best Performance by an Actor in a Supporting Role

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای ماهرشا علی

بهترین فیلمنامه ارجینال

Best Original Screenplay


برنده سه جایزه گلدن گلوب :

بهترین فیلم سال

Best Screenplay - Motion Picture

بهترین فیلم موزیکال یا کمدی

Best Motion Picture - Musical or Comedy

بهترین بازیگر نقش مککل مرد

Best Performance by an Actor in a Supporting Role in a Motion Picture

 


نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی